ภาษา
ปรับขนาดตัวอักษร
เข้าสู่ระบบ
ประวัติสมาคมฯ
สมาคมฯก่อตั้งขึ้นในปี 2534 โดยมี ผศ.ดร. ชูเกียรติ คุปตานนท์ เป็นผู้ประสานงาน
ซึ่งขณะนี้มีนายกสมาคมฯ มาแล้วทั้งหมด 12 ท่าน คือ
ผศ.ดร. ชูเกียรติ คุปตานนท์
นายกสมาคมฯ คนที่ 1
คุณปรีชา แก้วขาว
นายกสมาคมฯ ท่านที่ 12 ตั้งแต่ปี 2563-ปัจจุบัน
ชื่อ - สกุล รุ่น ปีที่ดำรงตำแหน่ง
1.ผศ.ดร. ชูเกียรติ คุปตานนท์ รุ่นที่ 7 ปี 2534 - 2536
2.คุณชาญชัย เหล่าเทพพิทักษ์ รุ่นที่ 5 ปี 2537 - 2538
3.คุณพิสันต์ จินตนาภักดี รุ่นที่ 1 ปี 2539 - 2540
4.คุณกฤษณะ ปรีดานนท์ รุ่นที่ 4 ปี 2541 - 2542
5.คุณมานะ ศัตรูลี้ รุ่นที่ 2 ปี 2543 - 2544
6.คุณสมชัย โภชนจันทร์ รุ่นที่ 1 ปี 2545 - 2546
7.คุณศิลปชัย จารุเกษมรัตนะ รุ่นที่ 3 ปี 2547 - 2552
8.คุณพิเชษฐ์ เกียรติเดชปัญญา รุ่นที่ 6 ปี 2553 - 2556 
9.คุณแสง ชัยจีระธิกุล รุ่นที่ 9 ปี 2557 - 2558
10.คุณดรุณ แสงฉาย รุ่นที่ 11 ปี 2559 - 2560
11.คุณประภัสสร์ มาลากาญจน์ รุ่นที่ 12 ปี 2561 - 2562
12.คุณปรีชา แก้วขาว รุ่นที่ 13 ปี 2563 - 2564
ขอยกคำกล่าวของท่านอดีตนายกสมาคมฯ คุณศิลปชัย จารุเกษมรัตนะ ที่ได้เคยกล่าวไว้เมื่อหลายปีมาแล้วเกี่ยวกับการจบคณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์  และบทบาทของสมาคมศิษย์เก่าคณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาลัยสงขลานครินทร์ ไว้อย่างน่าสนใจดังนี้
 คุณศิลปชัย จารุเกษมรัตนะ
นายกสมาคมฯ ท่านที่ 7 ตั้งแต่ปี 2547 - 2552
".....ในตลาดงานของวิศวกร  เนื่องจากเรากำลังอยู่ในยุคของอุตสาหกรรม  จึงทำให้วิศวกรหางานได้ไม่ยาก  มหาวิทยาลัยหลายแห่งผลิตวิศวกรมาป้อนตลาดมากขึ้น  การแข่งขันต่อไปจะอยู่ที่ "คุณภาพ" เป็นสำคัญ  โดยสรุป  วิศวกรไทย ..... ไม่ตกงาน  แต่จะได้งานที่ดี  มีคุณภาพหรือไม่นั้น  จะต้องพิจารณาให้รอบคอบ
ในอนาคตข้างหน้าจะเป็นการแข่งขัน "คุณภาพ" เนื่องจากกำลังเปลี่ยนยุคอุตสาหกรรม ไปสู่ยุคของ "ความรู้" เข้าสู่สังคมแห่งความรู้  หากเราจะก้าวให้ทันคนอื่น  ก็ต้องสร้างความพร้อม  เพื่อเข้าสู่สังคมแห่งความรู้ให้ได้  จึงจะปรับการพัฒนาวิศวกรในเชิง "ปริมาณ" ขนานไปกับการพัฒนาเชิง "คุณภาพ"

สมาคมฯ ได้เล็งเห็นความสำคัญของอนาคตวิศวกรไทย  โดยเฉพาะศิษย์เก่าของเรา  จะก้าวไปสู่แนวหน้าได้ขนาดไหน  ย่อมขึ้นอยู่กับความเข้มแข็งที่เราจะสร้างให้เป็นที่ยอมรับของสังคมไทยได้อย่างไร

แนวคิด  การสร้างเครือข่ายศิษย์เก่าให้เข้มแข็งตามเจตนารมณ์ของมหาวิทยาลัย  เป็นแนวทางที่สมาคมนำมาพิจารณาเพื่อเสริมสร้างให้ศิษย์วิศวะมีความเข้มแข็ง  ขยายไปรวมเครือข่ายศิษย์เก่าคณะอื่น ๆ จนทำให้ชื่อเสียงของมหาวิทยาลัยเป็นที่น่าเชื่อถือ และเกิดความศรัทธาแก่สังคมได้  สมาคมจึงได้จัดโครงการแห่งการเรียนรู้และนำความรู้ไปใช้จัดการในวิถีชีวิตของวิศวกรได้

การมีส่วนร่วมของศิษย์เก่าจึงเป็นสิ่งที่สมาคมต้องการศิษย์เก่าที่มีศักยภาพเพียงพอแล้วควรถ่ายเทลงมายังผู้ที่เริ่มต้นใหม่  ความร่วมมือร่วมใจ  จึงเป็นเรื่องสำคัญที่ต้องร่วมช่วยกันสร้างให้เกิดขึ้น  เพื่อสร้าวความหวังไปสู่ความจริง"